Kad guma počne “skijati” na sloju vode, potpuno se gubi mogućnost kontrole automobila (kočenje, upravljanje), to je korak do katastrofe… piše autoportal.hr

Aquaplaning je opasna pojava vodenog sloja ispod gazne površine gume, kad kotač gubi izravan kontakt s asfaltnom podlogom te vozilo počinje nekontrolirano proklizavati, a vozač potpuno gubi kontrolu nad automobilom.

U stručnoj se terminologiji taj pojam naziva i “hidroplaning”, a kako najčešće nastaje na vodi, u pravilu se koristi naziv “aquaplaning”. Tako nastaje aquaplaning, dinamički tlak vodenog vala izdiže gumu od podloge i ona počinje ‘sanjkati’ po vodi…

Tri su bitna faktora koja utječu na ovu pojavu:

• • nakupljanje vode na asfaltu, što je nepovoljno, a rješava se poprečnim nagibom prometnice i odvodnjom (drenažom)
• • uzdužni, poprečni i kosi utori na gaznoj površini gume (šare), koje odvode vodu iz vala vode, koji se formira ispred gume
• • brzina, s kojom se rizici nastanka aquaplaninga povećavaju na kvadrat (20 posto veća vrzina, 44 posto veći rizik)
•  

Nakon nastanka aquaplaninga, automobil izlijeće iz zavoja te se počinje nekontrolirano zanositi i rotirati…

Prilikom vožnje na vlažnom asfaltu pred gumom se formira val, koji stvara dinamički tlak u ‘lijevku’ između gume i asfalta, a on stvara silu na donjem dijelu gume. Kad ta sila preraste vertikalno opterećenje kotača (dio ukupnog opterećenja koje otpada na taj kotač), vodeni val počinje podizati kotač.

Ispod gazne površine kotača stvara se, najprije, vodeni klin, a potom vodeni sloj te automobil počinje ‘sanjkati’. Najbolji lijek za sprječavanje “aquaplaninga” je ugradnja kvalitetnih guma.

Najmanja preporučljiva dubina gaznog sloja, koja jamči da neće doći do aquaplaninga, je 4 mm. Na slici je prikaz ovisnosti puta kočenja na mokrom asfaltu o dubini utora gaznog sloja gume, pri 100 km/h.